شماره سی و پنجم نشریه الکترونیکی سه پنج منتشر شد با آثاری از:
حسین مکی زاده، پیمان هوشمندزاده، شهریاروقفی پور، هانیه بختیار، سیامک برازجانی، ریچاردبراتیگان، هنگامه فولادوند، وحید علیزاده رزازی، زینب برزگری.
و شعر "بمبی در بمبئی" من که
در این شماره منتشر شده:
" بُمبی در بَمبئی"
بُمبی اگر بودم در بَمبئی
یا حتی، دخمه ی ملاعُمر
بهتر از مترسکی که
هستم حالا در
چهارراه چپول خیابان خوش که
هیچ کس تلاشی
برای ترسیدن از
کَلاشی های کلیشه ئی ام نمی کند.
سر این گردنه
شِگِردهایم را فال فال می کنم
و قاه قاه می اندازم به شما
که آدم محترمی هستید، ظاهرا" !
چوب در آستین ام
کرده بودند از کودکی
تا آغوش ام برای همیشه، برای همه
باز بماند...
اما هنوز هم شب ها
خودم را احوال- بوسی می کنم و
حسودی می کنم به
پلیس بی وظیفه ی چهارراه که
کمی شبیه من است
در ایستادگی هایش با
دو ستاره که
از شانه هایش طلوع کرده اند و
شماره ی پلاک تمامِ دخترانِ رُند را
رِندانه برای خودش می نویسد
و حتی
کلاغ های ماده را
هم سهم خودش می داند!
مترسک عَزَبی شده ام که
ایستاده، عشقِ بازی هایتان می شوم
و بچه های محل به ریش ام
هاه هاه می گریند.
آخر نمی دانید؛
عمق تنهایی یک مترسک نَر را
تن های زیادی نمی دانند مگر
مُرتاض های هندو
و شخصِ ملاعُمر که عُمر اش دراز باد!
No nací en la palabra, sino en el esfuerzo continuo de parirla. El silencio imponente de las hojas en blanco todavía me resulta tan envidiable y a la vez estremecedor que no puedo decir que No. Empecé con la poesía y la escritura fragmentaria, y más tarde sazoné mi vida hecha fragmentos con la traducción; hasta hoy, no he renunciado a esta multipolaridad. Soy Vahid; nacido en Teherán, una ciudad de Oriente Medio.