من تکاندهندهي فاصلهام!
روزي سهمرتبه
پیش از کشیدن علفی که با مخفی از مردي انگشتشمار خریده بودیم
که دیروز مُرد در اقلیّتِ مکان!*
* {از شعر «اَنیس»، مجموعهی «اسفندیام؛ لطفن مرا دود کنید»، وحید علیزاده رزازی، نشر ناکجا، چاپ اوّل ۲۰۱۴، پاریس.}
- و نسخهی چاپی بهزودی در تهران.
No nací en la palabra, sino en el esfuerzo continuo de parirla. El silencio imponente de las hojas en blanco todavía me resulta tan envidiable y a la vez estremecedor que no puedo decir que No. Empecé con la poesía y la escritura fragmentaria, y más tarde sazoné mi vida hecha fragmentos con la traducción; hasta hoy, no he renunciado a esta multipolaridad. Soy Vahid; nacido en Teherán, una ciudad de Oriente Medio.
