تو
تمام نداشتن هایم را
نداشتی؛
تو سارا بودی و
من اما
دارا نبودم
تو کَم-کَمَک
عروسک باربی شدی و
من پسرک شلخته ای که
لخته لخته درد
بالا می آورد.
می دانستیم
همبازی های برابری نمی شویم،
کاش می شد
دوباره به قصه ها برگردیم، سارا!
" منتشر شده در روزنامه فرهیختگان "
برج میلاد را
برای تولد
میان ابرها ساخته اند
قیافه اش اما،
آدم را
یاد خودکشی می اندازد!
"این جا تاریک است"
می نویسم این شعر را
از بطنِ یک شیر
می دانید که
شکمِ شیر، تقریبا تاریک است،
پس لطفا دست- خطِ بَد ام را ببخشید؛
روشن است حتما
برایتان این تاریکی.
می دانم اما
در این عصر
در قفسِ دنده های شیری
که مرا قورت داده است
صمیمیت با او احمقانه است،
پس می نویسم هم چنان
این خطوط را از
درون شیری که شکم اش
رو به خاموشی می رود.
***
"باران" (منتشر شده در سایت مرور)
چشمان ام را گشودم
و نگاه ام را به باران
ارجاع دادم.
می چکید و
در مغزم فرو می رفت
چون دروغ هایی که
در رختخواب در گوشم فرو کرده ای؛
دروغ- باران در سرم.
با گام هایی نرم و آرام
راهی شده ام،
تعادل از کف ام رفته و
سرریز شدن ام حتمی ست.
می بخشم تو را و
با آهنگِ این بارانِ مجنونِ مست،
هستی ام را معنا می بخشم.
بارها
دل به دریا زدیم
عطش
گیرمان آمد
حالا که
خوشی
زیر دل مان زده
در خشکی هم
غرق می شویم!
No nací en la palabra, sino en el esfuerzo continuo de parirla. El silencio imponente de las hojas en blanco todavía me resulta tan envidiable y a la vez estremecedor que no puedo decir que No. Empecé con la poesía y la escritura fragmentaria, y más tarde sazoné mi vida hecha fragmentos con la traducción; hasta hoy, no he renunciado a esta multipolaridad. Soy Vahid; nacido en Teherán, una ciudad de Oriente Medio.
